Chory leczony żywieniem dojelitowym w warunkach domowych to osoba niewymagająca dalszej hospitalizacji. Stan jej zdrowia umożliwia bezpieczne leczenie w warunkach domowych bez konieczności stałej kontroli i całodobowej obserwacji. Jednak brak mozliwości wystarczającego karmienia drogą naturalną powoduje, że chory wymaga całkowitego lub uzupełniającego, długotrwałego (ponad 2 miesiące) podawania substancji odżywczych drogą sprawnie działających odcinków przewodu pokarmowego.
Osoba żywiona dojelitowo w warunkach domowych otrzymuje mieszaninę białek, tłuszczów, węglowodanów, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody, przy użyciu diet innych niż naturalne, w sposób inny niż doustnie, np. przetoka odżywcza lub zgłębnik. Chory ma zapewnioną kompleksowa opiekę, wynikającą z choroby podstawowej i prowadzonego leczenia, obejmującą:
- przygotowanie chorego do leczenia w warunkach domowych
- zapewnienie ciągłego kontaktu z chorym
- program badań kontrolnych
- program wizyt kontrolnych, obejmujący badanie lekarskie, wypisanie recepty, pobranie krwi, ocenę stanu odżywienie oraz wypełnienie karty kontrolnej przebiegu leczenia (średnio raz, co 3 miesiące).
- dostarczanie preparatów, sprzętu i niezbędnych środków opatrunkowych do domu chorego
- hospitalizację w przypadku podejrzenia lub wystąpienia powikłań oraz innych wskazań, wymagających leczenia szpitalnego.
Rozpoczęcie i prowadzenie leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga stwierdzenia, że chorego nie można skutecznie odżywiać doustnie. Wymagane jest także przeszkolenie chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia, dobranie odpowiedniego programu leczenia zapewniającego stabilny stan metaboliczny chorego. Przewód pokarmowy musi być sprawny na tyle, aby możliwe było podanie co najmniej 1000 kcal drogą dojelitową.
Chorzy wymagający żywienia dojelitowego w domu to przede wszystkim ci chorzy, którzy mają zaburzenia połykania lub niedrożność w górnym odcinku przewodu pokarmowego (z powodu np. udaru, stwardnienia zanikowego bocznego, miastenii i zespołów miastenicznych, miopatii, polineuropatii, choroby Parkinsona, choroby Alzheimera i innych zespołów otępiennych, stwardnienia rozsianego, mózgowego porażenia dziecięcego). Do częstych wskazań należą choroby nowotworowe, a także przewlekłe zapalenie trzustki, następstwa leczenia ostrego zapalenia trzustki, mukowiscydoza, choroby zapalne jelit.
Usługa dla pacjentów ubezpieczonych wykonywana jest nieodpłatnie i refundowana przez NFZ
Wymagane jest skierowanie do Poradni Żywieniowej (kod 1870) wystawione prze lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Rejestracja odbywa się wyłącznie drogą telefoniczną pod numerami telefonów podanymi obok.
Druk skierowania można pobrać tutaj
UWAGA
Z uwagi na ograniczoną ilość zakontraktowanych przez NFZ usług obowiązuje kolejka oczekujących!